Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie Sp. z o.o. eksploatuje 66 studni głębinowych.
Zaopatrując w wodę miasto Lublin MPWiK korzysta wyłącznie z wód podziemnych zlewni rzeki Bystrzycy. Najbardziej zasobny poziom wodonośny znajduje się głównie w skałach węglanowych wieku kredowego. Szczelinowo-porowe skały węglanowe górnej kredy wykształcone są jako opoki, margle, gezy, wapienie. Zasoby wodne pochodzą z wieloletniej infiltracji opadów atmosferycznych. Powolny ruch wody w porach i szczelinach skalnych powoduje, że przepływ od obszarów zasilania do stref poboru wynosi średnio 30 lat. Dobre zawodnienie użytkowego poziomu wodonośnego występuje maksymalnie do głębokości 120 m, natomiast średnio do 70 m.
W MPWiK pobór wód odbywa się poprzez system studni wierconych, zgrupowanych w ujęciach rozlokowanych na terenie miasta i jego obrzeżach, co zapewnia korzystny rozkład ujmowania wód podziemnych. Dla ochrony zasobów i jakości wody są ustanowione strefy ochronne ujęć wód podziemnych.
W większości studni ujęć „Centralna” i „Sławinek” woda zawiera ponadnormatywną ilość związków żelaza (powyżej 0,2 mg/l) i przed dostarczeniem do sieci wodociągowej poddawana jest procesowi odżelaziania na stacjach uzdatniania wody. W stacji „Sławinek” prowadzony jest proces odżelaziania poprzez utlenianie związków żelaza tlenem z powietrza, a następnie filtrację na filtrach pospiesznych otwartych. W stacji „Centralna” odżelazianie realizowane jest przez system filtrów ciśnieniowych zamkniętych, z utlenianiem związków żelaza wodą chlorową z chlorowni. Zastosowane nowoczesne złoża filtracyjne pozwalają na stosowanie dużych prędkości filtracji.
Ze względu na rozległy system wodociągowy, woda dostarczana do sieci poddawana jest ciągłej dezynfekcji chlorem bądź podchlorynem sodu. Stosowane dawki są minimalne i dozowane tak, aby stężenie chloru w wodzie pompowanej do sieci miejskiej nie przekraczało 0,3 mg Cl2/dm3. Dążąc do obniżenia dawek stosowanego chloru oraz zwiększenia bezpieczeństwa bakteriologicznego wody kierowanej bezpośrednio do zbiornika i do sieci miejskiej, sukcesywnie od roku 2001 wprowadza się dodatkowo procesy dezynfekcji wody promieniowaniem UV.
